Weekendje Angostura
Door: Claudia
Blijf op de hoogte en volg Claudia
07 Augustus 2022 | Colombia, Angostura
Het is een heel verhaal vandaag, maar kon het niet korter beschrijven. Dus het is voor de doorbijters
6-8-2022 we staan om 6u op want Jaime en Nelcy komen ons om 7u ophalen(ja in de ochtend) we gaan naar Angostura waar Farley een tijdje bij zijn tia Reina heeft gewoond samen met zijn vader en moeder, dit is ook de plaats waar de vader van Farley ligt begraven. Zijn wens is om naar het graf te gaan maar de vraag is of dit gaat lukken, want de man die de sleutel van de begraafplaats heeft wilde door de telefoon nog niet toezeggen of hij open ging maken, maar we gaan het proberen. Het is is ongeveer 4 uur rijden naar Angostura en het is prachtig onderweg. We stoppen tussendoor om een hapje te eten en om een kadootje te kopen voor Kevin het zoontje van Marcella, de nicht van Farley en de dochter van tia Reina(de zus van de vader van Farley), ook halen we wat lekkers te eten voor hun. Dan rijden we steeds hoger de bergen in het is smal en heel veel bochten dus het is oppassen geblazen, inhalen is een sport hier want je ziet bijna niet of er aan de andere kant een tegenligger komt. Heel veel motoren rijden je voorbij, van een motor pak hebben ze nog nooit gehoord en de helft rijd zonder helm. Ook kom je motoren tegen met 3 en soms met 4 mensen erop. Het kan hier allemaal. Hoe mooi het is, is echt niet te beschrijven en zelfs op de foto’s is het niet vast te leggen want in het echt ziet het er nog mooier uit. We komen bij de begraafplaats en hij is gesloten. Jaime klopt op deuren en er komt een vriendelijke oude man de straat ingelopen en die gaat wat regelen. Ook voor Jaime zijn hier veel herinneringen, want hij is hier geboren en heeft hier bij zijn opa en oma gewoond.
Als even later een man komt, wordt de begraafplaats geopend voor ons. Ook Jaime is hier niet eerder geweest, maar hij weet wel waar papa begraven is, hij ligt bij zijn opa(dus overovergrootvader) in een graf. Het is een prachtige begraafplaats met hoge muren waar de plaatsen zijn dus niet zoals bij ons. Adan Rodriquez is nog net te lezen, de steen die erop zat is verdwenen geeft Jaime aan. Een heel bijzonder moment, dit is het enige tastbare wat Farley heeft aan zijn vader. In een andere muur is het graf van Oma en ook hier liggen weer andere familieleden bij. We gaan nog even terug naar papa, maken enkele mooie herinneringen en vertrekken dan een beetje stil en met de nodige emoties. Heel fijn dat we dit hebben mogen meemaken want de vorige keren lukte het niet omdat het hier voor ons niet veilig was.
We rijden weer verder, maar we gaan nu het stadje weer uit om naar de finca te gaan van tia Reina, inmiddels woont zij bij haar dochter in Medellin (zij is 86 en slecht ter been dus als je de foto’s ziet kun je dit wel begrijpen), maar speciaal voor Farley zijn ze hierheen gekomen om te kijken of hij zich nog iets kan herinneren. We rijden steeds hoger de bergen in en de weg wordt steeds slechter, stenen, kuilen, plassen want het heeft flink geregend, de auto heeft er veel van te lijden.
Als we aankomen zetten we de auto achter het grote hek en moeten we via een heel stijl pad naar beneden, waar een oud huisje opstaat en heel veel planten. Een heel klein oud vrouwtje, een klein jong ventje, een vrouw en een Duitse herder komen ons tegemoet. Tranen van geluk vloeien bij tia Reina dat Farley er met zijn gezin uit Nederland is. Ze knuffelt en kust ons en begint in een heel rap tempo te praten dat zelfs Farley niet alles kan verstaan. Maar dat ze blij is dat we er zijn is wel duidelijk. Ook Kevin is helemaal in zijn sas als hij de kadootjes open maakt(wat autootjes en een motor met poppetjes) we krijgen wat te drinken en al heel snel wordt er een tafel vol met eten gereed gemaakt. Een soort van bonensoep, met rijst, spek, gebakken banaan, we komen dus niets te kort. Ze vraagt Farley of hij zich iets kan herinneren, maar helaas de plek op zich niet maar de emoties die daar hebben plaatsgevonden die voelt hij wel. Het huis bestaat uit een keuken, en 3 slaapkamers in 1 van deze kamers heeft hij geslapen, samen met Jorge en Rosa lag op een andere kamer. Er is buiten een toilet. Verder staan er zoveel beplanting dat er alles te krijgen valt, een soort van komkommers, bananen, koffiebonen, een soort van wortel die als een soort van aardappel gebruikt wordt in gerechten en ik vergeet vast nog meer. Als hun er zelf niet zijn wordt dit bijgehouden door een man die daar dan ook mag wonen.
we zijn er enkele uurtjes geweest, tia Reina is helemaal weg van Rosa en Rosa van tia Reina. Als we afscheid genomen hebben waar weer de tranen vloeien van tia Reina ook weer van geluk maar ook dat we afscheid moeten nemen gaan we met een volle auto aan producten uit eigen tuin op weg naar het centrum van Angostura waar we een hotelletje hebben gereserveerd zodat we niet weer gelijk 4 uur in de auto terug moeten. We frissen ons allemaal een beetje op en gaan dan door het stadje wandelen en zoeken iets om een hapje te eten. Daarna gaan we in het centrum op het terras zitten om een kopje koffie te drinken met voor de heren een heerlijke Rum. De muziek galmt weer door de straten en als we genoeg hebben gehad gaan we moe maar voldaan naar bed.
Om iets voor 5 begint de haan te kraaien en houdt niet meer op (als Jaime me vraagt of ik goed geslapen heb geef ik aan dat het tot 5 uur goed ging maar dat toen de grande pollo begon te kraaien, ik kon niet op gallo komen en mijn internet werkte niet voor Google Translate, hier werd natuurlijk daarna enorm om gelachen). We zijn al vroeg op, lopen nog even door Angostura nadat we Farley opgepikt hebben bij het café op het plein waar hij zit te genieten van een kopje Colombiaanse koffie(hij is helemaal gelukkig) we gaan een hapje eten bij een heerlijk panneria en genieten nog even van de omgeving. Wij krijgen nog een lief aandenken van Jaime en Nelcy, Farley een sleutel hanger en Rosa en ik een kettinkje met de afbeelding van“Padre Marianito”. (Als we en zware tijd hebben, helpt hij ons er doorheen), zo lief en speciaal weer. Dan rijden we weer terug naar Sabaneta, Farley mag rijden van Jaime en ik ben daar eigenlijk niet zo blij mee, dus geef hem aan voorzichtig te zijn zodat ik niet al gelijk mijn kettinkje nodig heb, Jaime en Nelcy moeten hier hard om lachen. Ik moet eerlijk bekennen hij heeft ons heel netjes weer in Sabanetagebracht, daar hebben we met zijn alle nog wat gegeten, hebben de praktijk van Mauricio bekeken (hij is de zoon van Jaime en is tandtechnicus en plaatst implantaten)
Daarna gaan we terug naar het appartement, waar we nog even hebben gezwommen en gebruik hebben gemaakt van het Turks stoombad. Weer een mooie dagen gehad, heel bijzonder met veel emoties.
-
08 Augustus 2022 - 10:07
Cees:
Nou dat was een heel verhaal maar jullie hebben dan ook veel beleefd . Een opeenstapeling van emoties en indrukken geweldig fijn dat jullie dit samen kunnen meemaken ook speciaal voor Rosa. Nou geniet ervan . -
08 Augustus 2022 - 14:09
Maud:
Wat super mooi en bijzonder!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
