Terugreis

Om 2 uur staan we op want we moeten om 3 uur bij Jaime en Nelcy zijn zodat we op tijd op het vliegveld zijn want we hebben weer een probleempje gehad bij het online inchecken. Het uurtje rijden gaat enorm snel en wat gaan we deze mensen enorm missen. Bij het vliegveld staan we in de rij en tijdens deze rij komt Rosa erachter dat haar kettinkje stuk is waardoor ze haar hangertje van pater Marianito verloren is, net het cadeautje dat ze deze vakantie van Jaime en Nelcy heeft gehad. Ze gaan nog even zoeken met zijn drietjes maar helaas. Nelcy beloofd Rosa een nieuwe voor haar te kopen zodra ze in Angostura is. De problemen worden opgelost aan de incheckbalie alleen zitten we de komende reizen niet steeds bij elkaar maar ze gaan hun best tussen door nog doen. Dan is echt het punt aan gekomen om

afscheid te nemen van 2 hele lieve mensen, die we enorm gaan missen en afgelopen vakantie echt wel onze vakantie gemaakt hebben tot een hele bijzondere reis. De tranen vloeien natuurlijk, maar dit was niet langer uit te stellen. Dan door de deur en dan zijn ze uit het zicht verdwenen. Echt super bedankt Jaime en Nelcy! We gaan door de douane en wachten tot we in kunnen stappen. Rosa en ik kunnen uiteindelijk toch naast elkaar zitten als we bij de gate aankomen en vertrekken naar Miami. We zijn enorm moe dus beleven de reis bijna geheel

slapend. In Miami aangekomen besluiten we naar een lounge te gaan omdat we 5 uur moeten wachten voor de volgende vlucht naar Madrid, hier hebben we iets fijnere stoelen en wat te eten en drinken. We rusten hier wat uit van het vroege opstaan. Dan gaan we naar de gate maar het boarden laat op zich wachten en als we eindelijk in het vliegtuig zitten duurt het nog langer omdat er een vogel in een van de motoren zit en deze eruit moet voor we opstijgen. We vertrekken uiteindelijk een uur later dit wordt wel heel krap in Madrid. Rosa zit op rij 32 en wij op 33, maar zij vind het wel prima ze wil toch slapen. Ook wij brengen veel slapend door en ik heb enorm veel pijn aan mijn benen dus doe die rotte reiskousen uit. In Madrid aangekomen is het echt hollen, bij de handbagage controle worden we 3 keer terug gestuurd omdat er nog iets in de koffer zit wat eruit moet en dan weer rennen we moeten echt aan de andere kant van het vliegveld zijn en meerdere mensen hollen als gekke. Ik ben voort zo misselijk als een gek van het weinig slapen en het gehol als we bij de gate aankomen zien we de laatste mensen nog in de slurf lopen maar we mogen niet meer mee! En worden door een botte l doorgestuurd naar de balie van Iberia om het op te lossen. Voor niks gerend! Daar krijgen we te horen dat we zullen moeten wachten tot vanmiddag dan hebben ze voor ons andere tickets via Lufthansa die ons eerst naar München brengt en daarna een volgende vlucht die ons naar Düsseldorf brengt. Jippie ajee doe er nog maar een 11 uurtjes bij. We krijgen wel een lunch aangeboden, die we op deze terminal

moeten nemen, dan de koffers nog halen want die moeten we opnieuw inchecken bij Lufthansa en die zitten weer op een andere terminal, waar we met een gratis shuttlebus naar toe kunnen. We besluiten toch ipv een lunch te gaan ontbijten want we willen naar de andere terminal zonder dat we straks weer moeten haasten. Gegeten, ik niet veel want ben nog misselijk van het hollen. En dan de koffers halen, fijn ze zijn er alle drie maar nu is de 2de koffer gesneuveld. wiel eraf en je kijkt er zo in, dus (even lang) langs de balie. Het wordt opgelost er wordt een nieuwe opgestuurd naar ons thuis. Dan met 5 koffers die rot bus in naar de volgende terminal. We checken in bij Lufthansa, uitermate begripvolle vrouw helpt ons verder en zorgt dat we de laatste 2 vluchten wel naast elkaar kunnen zitten. Koffer wordt dichtgetapet. We besluiten dan toch weer een lounge op te zoeken. Waar Far gaat douchen en Rosa slapen en ik wat rust en wat te eten neem.

dan gaan we voor de volgende vlucht naar München, 20 min vertraging oh nee want ook tussen deze 2 vluchten zit weer niet veel tijd maar we gaan het zien. We halen de volgende vlucht gelukkig met gemak want die zit er vlakbij.

om 21.20 landen we in Düsseldorf onze koffers zijn er gelukkig weer allemaal en kunnen we naar huis. Manou en Wim staan ons op te wachten met een lekker kopje uiensoep en wat te drinken. Dan laten we de boel

de boel en duiken heerlijk ons bedje in waar we gelijk inslaap vallen.

Wat hebben wij een mooie reis gemaakt, een die we nooit meer gaan vergeten. Van vele van jullie heb ik begrepen dat jullie het leuk vonden om het te volgen. Wij vonden het leuk reacties terug te krijgen. Nu nog een mooi album maken en wie weet vind je het wel leuk die nog eens met ons in te kijken.